Miejsca, które warto zobaczyć w Albanii

Jeśli wybierasz się na urlop poniżej przedstawimy ciekawe miejsca, które warto zobaczyć w tym przepięknym kraju.

Wczasy – Albania i jej sekrety

Bunkry Albanii

Setki tysięcy betonowych bunkrów pokrywa Albanię długo po upadku komunizmu. Ponad 750 000 bunkrów zbudowano pod dyktando komunistycznego komendanta Envera Hodży, który rządził Albanią jako jeden z najbardziej izolacjonistycznych stalinowców od końca II wojny światowej, aż do śmierci w 1985 roku. Zawarł sojusz z Chinami, który trwał do 1977 roku, po czym starał się uczynić kraj samowystarczalnym.
Podczas swojej kontroli nad krajem Hodża zakazał religii, podróży zagranicznych i często wykorzystywał swoją tajną policję, aby powstrzymywać wszelkie formy sprzeciwu. Prawie jedna czwarta budżetu trafiała do wojska, z czego większość przeznaczana była na budowę bunkrów. Prototyp bunkrów został zbudowany w latach 50. XX wieku, a główny inżynier zapewniał Hodżę, że wytrzyma ostrzał z czołgów. Hodża postanowił to przetestować z inżynierem w środku, a kiedy wyszedł bez szwanku z ataku, rozpoczęła się masowa produkcja bunkrów.
Obawiając się inwazji ze strony NATO, lub byłych sojuszników z Układu Warszawskiego, którzy odstąpili od Albanii, Hodża stawiał mnóstwo betonowych i stalowych bunkrów, by zatrzymać milionowe armie przeciwnika. Rosły jak grzyby po deszczu, w górach, na wybrzeżach, na polach, placach zabaw, cmentarzach i na plażach.
Stworzył on trwałe poczucie zagrożenia dla Albańczyków, którzy na każdym kroku napotykali bunkry, ale wróg nigdy nie nadszedł. Dziesięciolecia po zakończeniu totalitarnego reżimu Hodży bunkry wciąż otaczają krajobraz. Część z nich zostało przekształconych w hotele lub domy przez twórczych Albańczyków, większość jednak jest porzucona i opanowana przez chwasty.
Lata izolacji komunistycznej, po której nastąpił kapitalizm, pozostawiły Albanię jako jedno z najbiedniejszych krajów Europy. Zburzenie jednego bunkra kosztuje około 800 euro, a na czterech mieszkańców Albanii przypada mniej więcej jeden bunkier.

Piramida w Tiranie

W latach 1944-1992 Albania rządzona była ideałami komunistycznym, Punkty orientacyjne, takie jak piramida Tirany, wciąż przypominają tamte dni.
Piramida została zbudowana jako muzeum na cześć Envera Hodży, byłego albańskiego przywódcy, który rozwijał ideały stalinizmu przez dziesięciolecia po śmierci rosyjskiego dyktatora. Muzeum zaprojektowane było przez córkę i zięcia Hodży, aby utrzymać przy życiu spuściznę przywódcy, zdobywając jej nieoficjalną nazwę Mauzoleum Envera Hodży. Muzeum zachowało swój pierwotny stan do 1991 r. Gdy zaczęły zmieniać się nurty polityczne przestrzeń została przekształcona w centrum kongresowe.
Piramida Tirany nadal jest używana (wciąż działa tam niezależna albańska firma telewizyjna), rząd stara się zagłosować w celu wyburzenia. Jednak głosowanie jest kwestionowane przez mieszkańców, którzy chcieliby zachować część swojego dziedzictwa.

Zamek w Krui

Eliptyczna cytadela kilkakrotnie stawiała opór potężnym Turkom, dzięki „Smokowi Albanii”.
Kiedy potężne Imperium Osmańskie w XV wieku rozpoczęło zajmować niektóre części Europy, jeden mały średniowieczny zamek w Albanii pozostawał poza jego zasięgiem.
Zamek w Krui został zbudowany około VI wieku. W czasach zagrożenia osmańskiego była to kwatera główna Gjergja Kastriotiego, „smoka Albanii”, albańskiego szlachcica i dowódcy wojskowego. Kastrioti na początku swojego życia był zakładnikiem osmańskiego dworu i walczył dla Turków, po odejściu ze służby powrócił do Albanii i prowadził bunt przeciwko Imperium Osmańskiemu.
Pod jego dowództwem eliptyczny zamek, broniony przez niewielką armię, zwykle nie większą niż 3000 ludzi, staczał liczne masowe oblężenia Turków, począwszy od 1444 r. Osmańskie siły, które podbiły duże obszary, takie jak Konstantynopol i Bałkany, nie mogły przełamać obrony zamku .
Umiejętności wojskowe Kastriotiego stanowiły główną przeszkodę w ekspansji Imperium Osmańskiego na Europę Zachodnią. Osmańscy Turcy nadali mu imię Iskender bey, co oznacza „Lord Aleksander” (co zostało przetłumaczone jako Skanderbeg w języku angielskim), uważane za porównanie z Aleksandrem Wielkim.
Albańska twierdza w końcu upadła, dziesięć lat po śmierci „smoka” w 1468 roku, i została przejęta przez władcę osmańskiego Sułtana Mehmeda II.
W zamku znajduje się obecnie muzeum poświęcone temu legendarnemu przywódcy Albanii. Wystawy zostały ułożone w taki sposób, który przedstawia życie i osiągnięcia militarne Skanderbega, jednego z największych bohaterów w historii Albanii. Ważną ekspozycją jest replika herbu Skanderbeg, jego słynny hełm i miecz z kozią głową.
Znajduję się tu także Muzeum Etnograficzne, mieści się w oryginalnym XIX – wiecznym domu należącym do zamożnej rodziny Toptani.
Pokazuje poziom samowystarczalności jaki wtedy mieszkańcy potrafili uzyskać poprzez produkcję własnej żywności, napojów i domowych przyrządów. Dom jest luksusowy ozdobiony freskami, rzeźbioną stolarką, kolorowo pomalowanymi meblami i własną mini łaźnią turecką (hammam).

Łaźnie termalne Benja

Średniowieczny most rozciąga się nad bogatą w siarkę rzeką, która prowadzi do naturalnych gorących źródeł.
Kamienny łuk mostu rozpościera się nad krętym odcinkiem wspaniałej niebiesko-zielonej wody. Zbudowany w średniowieczu most, pozwalał ludziom przekraczać rzekę od czasów Imperium Osmańskiego. Ciepła woda pędzi pod nim, zapewniając odprężające doznania dla tych, którzy odwiedzają to miejsce.
W pobliżu mostu znajdują się łaźnie termalne Benja, pochodzące z wód geotermalnych w pobliżu Permet w Albanii. Podgrzana woda płynie w dół rzeki, chyba że zostanie przekierowana do jednego z kilku basenów stworzonych przez człowieka. To wspaniałe miejsce na gorącą kąpiel w chłodny dzień. Kąpiele mają właściwości lecznicze. Baseny są na uboczu, dzięki czemu możemy liczyć na spokój i prywatność.
Okolica starego mostu i gorących źródeł jest oszałamiająca. Zwiedzanie kamiennego łuku to świetny sposób na podziwianie pięknych widoków. Rzeka przepływa przez wąwóz, otoczony odległymi górami, które ciągną się ku niebu. Małe wodospady pędzą i falują wzdłuż niektórych części rzeki. To wspaniałe miejsce na obóz, lub noc pod gołym niebem.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here