Turcja – wakacje inne niż wszystkie. Poniżej przedstawimy kilka pięknych miejsc, które koniecznie musisz zobaczyć podczas swojego urlopu w Turcji.
Kapadocja
W tym historycznym regionie domy i kościoły są wyrzeźbione w skałach wulkanicznych. Obszar o bogatej historii. Formacje skalne, zostały stworzone przez erupcje wulkanów, erozję i wiatr. Erupcja wulkanu wyrzuciła popiół na 2400 km kwadratowych, który uformował się w miękką skałę tworząc fascynujący krajobraz. Ta skała, powoli zjedzona przez wiatr i czas, stworzyła spektakularne formy. Ludzka historia tego obszaru jest tak samo interesująca jak historia geologiczna.
Ścieżki i formy wykute w skale mają długą historię walk.
W III wieku jaskinie i tunele w formacjach skalnych były wykorzystywane jako kryjówka przez chrześcijan uciekających przed prześladowaniami przez Rzymian. W X i XI wieku chrześcijańscy mnisi bizantyjscy budowali setki małych kościołów – każdy pięknie pomalowany i udekorowany. Na zboczach wzgórz powstawały klasztory i poligony dla wczesnochrześcijańskich misjonarzy.
Nigdzie indziej tak pomysłowej starożytnej architektury nie ujrzymy, jak w pobliskich podziemnych miastach Derinkuyu i Kaymakli.
Derinkuyu ma 11 kondygnacji, ma dziesiątki kilometrów tuneli łączących go z innymi podziemnymi miastami i może pomieścić wiele tysięcy ludzi. To naprawdę podziemne miasto, z miejscami do spania, stajniami dla zwierząt gospodarskich, dołami do gotowania, są też łazienki, i miejsca modlitwy.
W Kapadocji odkryto około 200 podziemnych budowli, z których wiele łączy się ze sobą tunelami. Większość ludzi nie mieszkała w podziemnych miastach w pełnym wymiarze godzin. Pod miastem była rozległa sieć tuneli, łączących każdy dom w okolicy z miastem. Gdy obszar został zaatakowany, rodziny uciekały do swoich piwnic, pędząc przez ciemne tunele i zbierały się w podziemnym mieście.
Twierdza Kızkalesi
Śródziemnomorski zamek na maleńkiej tureckiej wyspie.
Według legendy Twierdza Kızkalesi została zbudowana przez sułtana, aby chronić swoją córkę, która miała umrzeć przez ukąszenie węża. Tragicznie wąż wślizgnął się w mury zamku w koszu owoców, potężna forteca nie zdołała jej uchronić i zmarła.
Mury służyły dalej jako schronienie dla wielu innych osób na przestrzeni lat, w tym ormiańskim królom, którzy zbudowali fortyfikacje w XII wieku, wraz z okrutnymi śródziemnomorskimi piratami.
Twierdza Kızkalesi jest tak duża, a jej towarzysząca wyspa jest tak mała, że wydaje się unosić na powierzchni wody.
Pałac Ishak Pasha
Stojący dumnie na tureckim płaskowyżu, ten opuszczony osmański pałac wygląda jak potężna warownia.
Zbudowana na przestrzeni XVIII i XIX wieku przez pokolenia rodziny Paszy. Łuki inspirowane Bliskim Wschodem i kopuły rozległego pałacu przetrwały ponad 400 lat. Umiejscowiony jest w pobliżu granicy z Iranem, przez co pałac jest pod silnym wpływem sąsiedniej kultury, rezygnuje on z misternych iglic, tradycyjnych budynków osmańskich. Pałac był wyposażony w oszałamiającą gamę udogodnień w tym piekarnię, meczet, lochy, a nawet harem. Wszystko z systemem centralnego ogrzewania.
Goście pałacu wciąż mogą patrzeć na smagane wiatrem podwórza i puste sale.
Suluklugol
Fantastyczne jezioro znajdujące się w centrum linii uskoku.
Położone w sercu linii uskokowej Suluklugol to jezioro, które przyciąga turystów z całego regionu. Możliwość przeprawienia się łodzią, oraz połów ryb jest olbrzymią frajdą. Kilka agencji turystycznych z tego regionu organizuje wycieczki weekendowe nad jezioro.
Fontanna cesarza Wilhelma
Fontanna została zbudowana w 1900 roku z okazji drugiej rocznicy wizyty niemieckiego cesarza Wilhelma w Turcji i znajduje się na samym końcu placu Sultanahmet w sercu Starego Miasta. Jest zbudowana w neobizantyjskim stylu, z marmurowymi kolumnami i kopułą, której wnętrze wyłożone jest złotymi mozaikami.
Muzeum kolei w Stambule w Sirkeci
Legendarny pasaż luksusowego pociągu jest upamiętniony uroczym muzeum na jego byłym wschodnim krańcu.
Cudowny punkt końcowy słynnego Orient Express istnieje w obrębie dworca kolejowego w centrum Stambułu. Ukryty w tętniącym życiem skrzyżowaniu jest maleńkim, bezpłatnym muzeum poświęconym tureckiemu transportowi kolejowemu.
Podejście do dworca w Sirkeci w Stambule to prawdziwa przyjemność, oryginalne, kolorowe witraże osadzone w orientalnej gotyckiej fasadzie zaprojektowane przez niemieckiego architekta Augusta Jasmunda.
Przewożąc najbogatszych, nieustraszonych członków społeczeństwa z Paryża do Stambułu, Orient Express wypracował reputację luksusu i klasy. Z bajecznymi pasażerami, wspaniałymi podróżami i spektakularnymi celami, o których możemy poczytać na miejscu.
Vedat Tek
Eklektyczny dom czołowego tureckiego architekta, to wspaniałe miejsce dla naszych oczu.
Przechadzając się po ulicach Stambułu, trudno byłoby przegapić ten wspaniały dom. Jego dziwna, ale przyjemna mieszanka różnych stylów nadaje strukturze wygląd, którego nie znajdziesz gdzie indziej.
Zbudowany w latach 1913-1914 w eklektycznym stylu, budynek został nazwany na cześć jego twórcy, który był jednym z głównych tureckich architektów XX wieku. Vedat Tek był jedną z wiodących sił stojących za pierwszym tureckim narodowym ruchem architektonicznym. Ruch, który rozpoczął się we wczesnych latach Republiki Turcji, miał na celu stworzenie nowej formy architektury narodowej, która czerpała ze stylów seldżuckich i osmańskich.
Jego prace są rozproszone po całym Stambule i poza nim. Jest mistrzem kryjącym się za charakterystycznymi budynkami, takimi jak główna poczta w Stambule.
Dzięki swoim motywom klasycznej tureckiej ornamentyki i odrobinie zachodnich wpływów można powiedzieć, że w równym stopniu obejmuje Wschód i Zachód, tworząc estetyczną mieszankę architektury i kultury. Skomplikowane wzory, geometryczne wycięcia i małe wyskakujące bryłki w turkusowym kolorze sprawiają, że budynek jest fenomenalny.
Muzeum Energii
Ta elektrownia jest obecnie pierwszym tureckim muzeum archeologii przemysłowej.
Choć już nie pomaga w zasilaniu miasta, to elektrownia wciąż generuje sporo hałasu. Zamiast pozwolić jej popaść w ruinę i rozpad po zamknięciu, zdecydowano przekształcić dwie pierwsze maszynownie w muzeum poświęcone temu, co kiedyś wyprodukowała stacja.
Zanim stała się pierwszym tureckim muzeum archeologii przemysłowej, elektrownia wysyłała prąd elektryczny przez miasto w latach 1914-1983. Znaczna część maszyn została oczyszczona i odrestaurowana, więc muzeum wygląda tak, jak gdyby stacja była używana.
Jednym z najbardziej imponujących miejsc do zobaczenia jest pomieszczenie kontrolne, w którym energia elektryczna była przesyłana do różnych obszarów w Stambule. To pomieszczenie i jego liczne urządzenia kontrolne i sprzęt są utrzymywane w stanie nienaruszonym, co ułatwiła wyobrażenie sobie, że w każdej chwili może zacząć życie i po raz kolejny wysyłać energię przez miasto.
Na parterze można zapoznać się z wieloma praktycznymi eksponatami pokazującymi, jak działa energia. Nazywana Strefą Energii, jej 22 eksponaty pozwalają ciekawym zwiedzającym bawić się z wytwarzaniem energii elektrycznej, wytwarzaniem magnetycznych rzeźb i zabawą z dotknięciem różnych (nieszkodliwych) ładunków elektrycznych.
